American movie by Jennie Livingston - 1990- 71 min.
New York, 1987. Zwarte mannen, homo's, houden onder elkaar een competitie in de oude Paris Ballroom in de Bronx. Met conscientieus ingestudeerde gebaren, kleding, make-up en zelfs een seksoperatie personifieren ze een kaderlid, officier, topmodel, schoolmeisje, bendelis, een 'echte' (blanke) man en vrouw. Speelse fantasieën soms, maar dikwijls ikonen van wat ze door hun geaardheid, huidskleur of sociale positie in het echte leven nooit kunnen worden. Paris is Burning is een fascinerende low budget documentaire. De deelnemers geven zelf een kassante analyse van het fenomeen en tonen daarbij vrijuit wat onder hun uitbundigheid en humor schuilt. Ze zijn verslaafd aan (de aandacht van) het publiek, de kick om even iemand te zijn, de droom om een legende te worden. Terwijl de mensen op straat zich kleden en kappen zoals de soap-vedetten, grijpen zij terug naar de filmsterren van weleer of naar het ultieme schoonheidsideaal, gestalte gegeven door topmodellen: voguig. Ze maken deel uit van een eigen subcultuur met een eien geweldloze gedragscode. Ze noemen zich naar hun 'house' waar ze in 'familieverband' samenleven. Dat iedereen wel in één of andere categorie terecht kan - bodybuilder, ranke mannequin of zwaarlijvige - neemt echter niet weg dat er op de dansvloer een keiharde competitie heerst. Velen willen doorbreken om ook in het echte leven de levensstijl van 'White America' te imiteren! Menigeen verdient immers overdag de broodnodoige centen op straat, de meer fortuinlijken geven les, bijvoorbeeld aan vrouwen hoe ze elegant moeten lopen.
New York, 1989. Voguing is een media hype. Willy Nima heeft zijn eerste videoclip gedanst (en zal bij Madonna terechtkomen). De andere overlevenden koesteren hun illusie. "Je moet de wereld niet veranderen maar jezelfs vermaken en trachten een indruk na te laten", aldus een oudere deelne(e)m(st)er.
(Peter Mertens / F&TV-424)